अभिनय तसेच दिग्दर्शन अशी दुहेरी भूमिका बजावून अनेक आव्हानात्मक भूमिका पार पाडणारा नवखा अभिनेता “ऋषी मनोहर” बद्दल त्याच्या काही खास गोष्टी जाणून घेऊया ह्या आठवड्याच्या प्लॅनेट मराठी मॅगझीन च्या “स्टार ऑफ द वीक” मधून..
- ऋषी राजेंद्र मनोहर
- वाढदिवस : २० जानेवारी १९९८
- जन्मठिकाण : पुणे
- शिक्षण : BMCC बीएमसीसी (पुणे)
“पुरुषोत्तम करंडक ते दादा एक गुड न्यूज” / “इंडस्ट्रीत स्वतःची ओळख निर्माण करायची होती”
मला खरंच वाटलं नव्हतं मी या इंडस्ट्रीत येईन. माझे वडील क्रिकेटर होते त्यामुळे मला क्रिकेट खेळण्याची आवड आहे. मी अांतर शालेय आणि कॉलेज दोन्हीकडे क्रिकेट खेळलो. कॉलेज मध्ये गेल्यावर मग सांस्कृतिक गोष्टींकडे कल वाढत गेला. मग नाटकं आणि बाकी गोष्टींमधली आवड निर्माण होत गेली. नंतर BMCC मध्ये ऍडमिशन घेतलं आणि पुरुषोत्तम आणि फिरोजी करंडक यांची सुरुवात झाली. कॉलेज मध्ये अनेक कार्यशाळांना जाणं यामुळे नाटकातली आवड जोपासत गेलो. अकरावीत असताना मी फिरोजी करंडक केलं. पुरुषोत्तम करंडक साठी सॉरी परांजपे हे नाटक केलं होतं आणि फिरोजी साठी इतिहास गवाह है? हे नाटक बसवलं होतं. या सगळ्या कॉलेज मधल्या स्पर्धांमुळे नाटकांची गोडी निर्माण होत गेली. मी आजवर ९ ते १० नाटक बसवली आहेत. प्रत्येक नाटकांच्या वेळी मी पहिले आई (पौर्णिमा मनोहर) सोबत बोलतो की तिला या बद्दल काय वाटतं. मी अनेकदा तिची याबद्दल मतं जाणून घेत असतो आणि या क्षेत्रात प्रत्येकाची कल्पक मतं असतात तर ते जाणून घेण्यासाठी तिची फार मदत होते. आजवर मी जेवढी कामं केली आहेत त्यात तिचा खंबीरपणे पाठींबा आहे. एका अभिनेत्रीचा मुलगा या पेक्षा स्वतःची ओळख निर्माण करून मला या इंडस्ट्रीत यायचं होतं. मी जी नाटक केली त्या दोन्ही नाटकांना करंडक आहेत. या गोष्टीमुळे मला “दादा एक गुड न्यूज” साठी अद्वैत दादा ने कास्ट केलं होतं. असा हा कॉलेज पासून सुरू झालेला प्रवास आज सुद्धा चालू आहे.
“भूमिकेमुळे अभिनय शिकलो”/ “महत्वपूर्ण भूमिका”
“दादा एक गुड न्यूज” हे माझं पहिलं व्यावसायिक नाटक आहे. या नाटकाच्या निमित्ताने मला नाटकांची एक अनोखी आणि वेगळी प्रक्रिया शिकायला मिळाली. मी पुण्यात “आजकाल” नावाच्या संस्थेअंतर्गत या आधी प्रायोगिक नाटकं केली, तेव्हा नाटकं बसवली पण या नाटकांची प्रक्रिया ही पूर्णतः वेगळी आहे तर ती मला या नाटकामुळे शिकायला मिळाली. उमेश दादा, आरती, हृता या सगळ्याचं सिनियर मंडळी कडून ऑन स्टेज आणि ऑफ स्टेज नेहमीच शिकायला मिळालं. या नाटकातली “बॉबी” ची भूमिका फार वेगळी आहे. तो फार साधा – भोळा आणि प्रंचड खरा आहे तो खूप कमी व्यक्त होतो. हे पात्र जेव्हा मी वाचलं तेव्हा मला फार आवडलं आणि काहीतरी वेगळ्याचं पध्दतीने साकारायला मिळालं. हे पात्र साकारायला थोडं कठीण वाटलं होतं पण जसे प्रयोग होतं गेले तशी यातली भूमिका गवसत गेली. अद्वैत दादा अनेक गोष्टी सांगत गेला. कल्याणी पाठारे यांनी खूप कमालीने हे पात्र लिहिलंय. या सगळ्या गोष्टींमुळे एक अभिनेता म्हणून अनेक गोष्टी या पात्रा कडून शिकता आल्या. अभिनयातील अनेक पैलू या भूमिकेमुळे उलगडत गेले. उमेश दादा प्रत्येक वेळी अगदी छोट्या गोष्टी सांगत राहायचा त्यामुळे अभिनेता म्हणून काम करताना बॉबी ही भूमिका खूप महत्वपूर्ण आहे आणि खूप काही शिकवून जाणारी आहे.
“इतिहास गवाह है? आहे खास” / नाटकं आहे खास ….”
मला सगळीचं नाटकं आवडतात पण आम्ही फिरोजी करंडक साठी “इतिहास गवाह है? “हे नाटकं केलं होतं. फिरोजी असल्यामुळे यात डान्स आणि संगीत हे लाइव्ह आहे आणि मी कलाकार म्हणून यात काम सुद्धा करतो. कारण नाटकांत काम करून ते नाटकं बसवणं या सगळ्यांचा आनंद या एका नाटकामध्ये काम करताना मिळतो. त्यामुळे हे नाटकं मला करायला आवडतं आणि हे तेवढचं खास सुद्धा आहे.
“लवकरचं प्रायोगिक नाटक”
नाटकांसाठी विषय काय निवडेन हे माहीत नाही पण पुढच्या दोन – तीन महिन्यात मी “आजकाल” या संस्थेच्या अंतर्गत एक २ अंकी प्रायोगिक नाटक बसवतो आहे आणि हे लवकरचं प्रेक्षकांच्या भेटीला येईल.
“नाटकं करणं आव्हानात्मक”
मला नाटकं करणं हे काम प्रचंड अवघड आहे असं वाटतं. नाटकं बसवून त्यात अभिनय करणं हा माझ्यासाठी टास्क होता. मग इतिहास गवाह है? मध्ये मी मुख्य भूमिकेत असायचो तर ती ४० ते ४५ मिनिटं मी रंगमंचावर राहून मला अभिनय आणि दिग्दर्शन सुद्धा योग्य पार पडतंय ना याकडे लक्ष द्यावं लागायचं. या गोष्टी सतत डोक्यात ठेवून ते नाटकं उत्तम रित्या पार पडलं पाहिजे हे आव्हानं होतं. दादा एक गूड न्युज आहे मध्ये स्वतःहा मधल्या दिग्दर्शकाला पूर्णतः बाजूला ठेवून फक्त अभिनय करायचा होता तर हे ही माझ्यासाठी आव्हानात्मक होतं आणि ही गोष्ट मला हळू हळू जमतं गेली असं मला वाटतं.
“आई सोबत काम करायचंय”
आजपर्यंत आई सोबत काम करण्याचा काही योग जुळून नाही आला पण मला तिव्रतेने आई सोबत काम करण्याची इच्छा आहे. आई कोणत्या पध्दतीने काम करते आणि मी काय काम करतो हे जाणून घेण्यासाठी आई सोबत काम करायचंय.
“वेबची लाट”
मला मागच्या वर्षी वेब साठी ऑफर आली होती पण नाटकांच्या गडबडीमूळे ते राहून गेलं. आपल्याकडे सध्या वेबची लाट आली आहे. प्रत्येक जण युट्युब किंवा वेब वर काम करतांना बघायला मिळतो त्यामुळे टीव्ही सोबत वेब वरच्या विषयांत होणारी वाढ बघता आता मला चांगली स्क्रिप्ट आणि रोल आला तर १००% मी वेब वर काम करेन.
“कौतुकाची थाप”
नुकतंच आमच्या “दादा एक गुड न्यूज” चा शंभरावा प्रयोग पार पडला आणि त्याला जितू दादा (जितेंद्र जोशी) आला होता त्याला नाटक आवडलं, माझं काम आवडलं आम्ही तासभर यावर चर्चा केली. नाटकांविषयी त्याने एक पोस्ट सोशल मीडियावर टाकली तर हे मला खूप जास्त भावलं. माझ्यासाठी कामाची प्रेरणा आणि ऊर्जा देऊन जाणारं हे होत. माझ्या कामाची कुठेतरी दखल घेतली जाते आहे हा एक वेगळा अनुभव आनंद देऊन जाणारा होता. मला जितेंद्र जोशी हा अभिनेता फार आवडतो तर या नटाकडून माझ्या कामाला मिळणारी दाद, पोचपावती आणि कौतुकाची थाप माझ्यासाठी खूप मोठी गोष्ट होती.
“ड्रीम वर्क”
मला सुमित राघवन प्रचंड आवडतो म्हणून सुमित राघवन आणि जितेंद्र जोशी या दोन अभिनेत्यांसोबत काम करायला नक्की आवडेल.
“नाटक आणि बरंच काही…”
चहा, नाटक, माझी डायरी या गोष्टींशिवाय मी राहू शकत नाही.
“मोबाईल आवडीचा”
मी जास्त मोबाईल वापरतो त्यामुळे मोबाईल हेच आवडतं गॅजेट आहे.
रॅपिड फायर…हे कि ते….
- आवडती अभिनेत्री : पौर्णिमा मनोहर, हृता दुर्गुळे, आरती मोरे, प्रिया बापट – पौर्णिमा मनोहर
- आवडता अभिनेता : उमेश कामत, जितेंद्र जोशी, संजय मोने – उमेश कामत आणि जितेंद्र जोशी
- अभिनय, दिग्दर्शन की निर्मिती – दिग्दर्शन
- नाटक की वेबसेरीज – नाटक
दादा
एक गुड न्यूज मधला बॉबी ते “इतिहास गवाह है? या नाटकांची पर्वणी
प्रेक्षकांना देणाऱ्या या हँडसम अभिनेत्याला त्यांच्या पुढील वाटचालीसाठी
प्लॅनेट मराठी कडून खूप खूप शुभेच्छा!