मराठी आणि हिंदीच नव्हे तर तामिळ आणि कन्नड भाषिक चित्रपटांमधूनही तिने प्रसिद्धी मिळवली.
अभिनय, नृत्य आणि मॉडेलिंग अशा तीनही क्षेत्रांत तिने आपली वेगळी ओळख निर्माण केली आहे. ‘राधा हि बावरी’ म्हणत प्रेक्षकांच्या भेटीला आलेली डॉक्टर राधा, तर ‘मोहन’ अशी हाक मारणारी सगळ्यांची लाडकी परी.
अभिनय क्षेत्रातील अनुभवांसोबतच अनेक किस्से आणि तिच्या खाजगी आयुष्याबद्दल सांगते आहे अभिनेत्री ‘श्रुती मराठे’.
- संपूर्ण नाव : श्रुती परशुराम मराठे
- जन्म तारीख आणि ठिकाण : ९ ऑक्टोबर १९८६
- वडोदरा (गुजरात)
- लग्नाचा वाढदिवस : ४ डिसेंबर
- शिक्षण : बीए (इंग्रजी साहित्य)
अन् ‘मी’ अभिनेत्री झाले…
अनेकजण लहानपणीच आपण भविष्यात काय करावं हे ठरवतात. परंतु अभिनय क्षेत्रात करिअर करावं असं मी अजिबात ठरवलं नव्हतं. शाळेत असताना विविध कार्यक्रमात अभिनय करण्यासाठी सहभागी व्हायचे. पण ते अगदी तेवढ्या पुरतच मर्यादित असायचं. याउलट मला डान्स करण्याची अधिक आवडं असल्यामुळे चार वर्ष ‘कथ्थक’ आणि तीन वर्ष ‘भरतनाट्यम’चं प्रशिक्षण घेतलं आहे. डान्सचीच विशेष आवडं असल्यामुळे मी ती कला जोपासत होते. कालांतराने हळूहळू आपोआपच अभिनय करण्याची आवडं वाटू लागली. सुरुवातीला, अभिनय करायचा म्हणजे नेमकं काय करावं याची अजिबातच माहिती नव्हती. पण अभिनय करायचा आणि त्यात करीअर करायचं हे मात्र स्वतःशी पक्क केलं होत. मी दहावीत असताना स्मिता तळवलकर आणि संजय सूरकर दिग्दर्शित ‘पेशवाई’ नावाच्या मालिकेत सर्वप्रथम काम केलं होत आणि त्यानंतर माझा हा प्रवास सुरु झाला.
‘गॉडफादर’ पेक्षा मेहनत महत्वाची…
इंडस्ट्रीमध्ये काम मिळवायचं असेल तर आपल्यामागे कोणी ‘गॉडफादर’ असावा हा समाजच मुळात अत्यंत चुकीचा आहे. मराठीतील अनेक कलाकार आजवर त्यांनी केलेल्या मेहनतीच्या जोरावर यशस्वी झाले आहेत. त्यामुळे ‘गॉडफादर’ म्हणून कोणाचाही वरदहस्त असण्यापेक्षा मेहनतीवर अधिक लक्ष असावं या मताची मी आहे. हिंदी मालिका आणि सिनेविश्वामध्ये कदाचित ‘गॉडफादर’ची गरज भासत असेल. परंतु आपल्याकडे मात्र मेहनत अतिशय गरजेची असते. `
‘कास्टिंग काऊच’ मराठीत?
साधारण दोन-तीन वर्षांपूर्वीची घटना आहे. अभिनय क्षेत्रात व्यवस्थित जम बसवल्यानंतर एका मराठी चित्रपटाच्या ऑडिशनसाठी मी गेले असताना एक विचित्र अनुभव मला आला. मराठीत हा अनुभव मला आला हे विशेष. कास्टिंग आणि इतर सगळ्या गोष्टी ठरल्या. त्यानंतर चित्रपटच्या फायनान्सरला मला भेटायचं होतं. म्हणून एका रेस्टॉरंटमध्ये भेटायचं ठरलं. माझं मानधन सांगितल्यानंतर त्या माणसाने मला विचारलेले प्रश्न चक्रावणारे होते. त्यानंतर मात्र मी शांत बसले नाही, त्या व्यक्तिला सडेतोड उत्तरं दिलंच, सोबतच त्याला त्या फिल्म मधून बाहेरही काढण्यात आलं.
भाषेसोबत भूमिकाही महत्वाची….
मराठी इंडस्ट्रीच्या तुलनेत दाक्षिणात्य सिनेविश्व विविध गोष्टींच्या बाबतीत खूप मोठं आहे. खरतरं मी दाक्षिणात्य प्रोजेक्ट्समध्ये काम करण सोडलं नसतं. पण मला ती भाषा येतं नव्हती आणि भाषेच्या अडचणीमुळे कलाकार म्हणून तिथे काम करण्याचा कंटाळा आल्याकारणाने तिथे काम करणं सोडलं. सुरुवातीला कामचलाऊ तमिळ बोलाया शिकलेही. पण एका वळणार संपूर्ण तमिळ शिकून इथेच राहीन नाहीतर हे सोडून देईन असं मनाशी पक्क केलं होत. शिवाय दोन्ही एकाच वेळी संभाळण कठीण जात असल्यामुळे दाक्षिणात्य सिनेमाला रामराम केला. मुळात भाषा येत नसल्यामुळे मला मिळणाऱ्या सगळ्या भूमिका ‘ग्लॅमरस’ होत्या. एखाद्या चित्रपटासाठी छान दिसणं, छान नटण हे मस्त वाटलं. पण सतत त्याचं त्या भूमिका करणं मला आवडतं नसे. मी करत असलेल्या कामातून नाविन्य हरवल्याच माझं मलाच लक्षात आलं आणि अखेर मी तिथे काम करणं सोडलं. परंतु, चांगली आणि वेगळी भूमिका मिळाल्यास संपूर्ण तमिळ भाषा शिकून नक्की काम करेन हे मात्र नक्की.
अखेर ‘राधा’ मिळाली…
दाक्षिणात्य सिनेविश्व सोडून मराठीत आले. तरी मराठीत आल्यानंतरही सुरुवातीचे एक-दीड वर्ष मला अनेक अडचणींचा सामना करावा लागला. त्यानंतर मला ‘राधा हि बावरी’ या मालिकेत मुख्य अभिनेत्रीची भूमिका मिळाली. ‘राधा…..’ मधील माझी भूमिका अत्यंत शांत आणि लाजऱ्या मुलीची होती. पण माझा मूळ स्वभाव अगदी या भूमिकेच्या विरुद्ध असल्यामुळे सेटवर अनेक किस्से घडायचे. शूट सुरु झाल्यानंतर दिग्दर्शकांना अनेकदा मला अनेक गोष्टी सांगाव्या लागतं. अनेकदा, ‘हावभाव कमी कर..’, ‘अगं, श्रुती कमी बोल… तुला कमी बोलायचं या भूमिकेसाठी’ असं आठवण करून द्यावी लागायची. त्यामुळे राधा सारखं वागणं मला खरचं अवघड गेलं. अत्यंत बडबडी आणि बोलका चेहरा असल्याने मला ‘राधा’ साकारण अवघड जात होत. पण आमचे दिग्दर्शक विरेन प्रधान यांनी माझ्याकडून ते उत्तम पद्धतीने करून घेतलं.
“कडक” भूमिकेच्या शोधात…
काम करताना माझ्यासाठी भाषा फार जास्त महत्त्वाची नसते. भूमिका खूपच वेगळी आणि छान असेल तर कोणत्याही भाषेपेक्षा मी त्या भूमिकेला आणि कामाला अधिक महत्व देते. मालिका, वेब आणि सिनेमा यांबद्दल बोलायचं झाल्यास, सर्वसामान्य लोकांना मालिकांचं अधिक आकर्षण असतं असं मला वाटतं. त्यांना ती कथा रोज पाहता येते, आणि आम्हा कलाकारांना त्यानिमित्ताने रोज त्यांच्यापर्यंत त्यांच्या घरी पोहचता येतं. एखाद्या मालिकेला पूर्णविराम लागला की, अगदी दुसऱ्याच दिवशी ‘नवी मालिका कधी?’, ‘नवी मालिका कोणती?’ असं विचारणारे मेसेज येतात. मालिका संपल्यानंतरच्या काळातील मधली प्रोसेस त्यांना न कळणारी असते. प्रेक्षकांना नेहमीच कलाकारांना मालिकेत बघायला आवडतं. पण मला चित्रपटामध्ये काम करणं अधिक आवडतं. कारणं एक अभिनेत्री म्हणून मला अनेक नव्या करायला आणि शिकायला मिळतात. त्यातून नवनवी आव्हानं मिळतात त्यातून नवनवीन अनुभव मिळतात म्हणून मला चित्रपटांमध्ये काम करणं सर्वाधिक आवडतं. पण प्रसिद्धीच्या दृष्टीने सांगायचं झाल्यास, मालिकेमुळे अजूनही लोकं ओळखतात ‘राधा….’ आणि ‘जागो मोहन प्यारे’मधील माझं काम लोकांच्या अजूनही लक्षात आहे. त्यामुळे मालिकाही तेवढ्याच जवळच्या आहेत.
नेहमीच नवं करण्याच्या प्रयत्नांत…
आजवर केलेलं प्रत्येक काम मी वेगळं करण्याचा नेहमीच प्रयत्न केला आहे. ‘राधा हि बावरी’ मधील भूमिका माझ्या स्वभावामुळे आव्हानात्मक होती. तर ‘रमा माधव’ सारख्या ऐतिहासिक चित्रपटात ‘पार्वतीबाई’ साकारण हे वेगळी मेहनत होती. शिवाय, ‘जागो मोहन प्यारे’मधील मी साकारलेली मोलकरीण मला कधी साकारता येईल असं वाटलंही नव्हतं. मोलकरणीचा अभिनय मी करू शकेन का? कसं करता येईल? त्यासाठी काय वेगळी तयारी करावी? असे नानाविध प्रश्न काम करताना डोक्यात असायचे. शिवाय भूमिकेसाठी वेगळी गावरान भाषा मला जमेल का? अशा संभ्रमात असणाऱ्या मला तेही व्यवस्थित जमलं. त्यामुळे माझ्या वाट्याला आलेली प्रत्येक भूमिका मी वेगळ्या पद्धतीने साकारण्यासाठी मेहनत घेत राहिले आणि प्रेक्षकांनाही माझं काम आवडतं गेलं. हल्लीच नेटफ्लिक्स वरील ‘बार्ड ऑफ ब्लड’ नामक सिरीजमध्येही मी काम केलं आहे. त्यातीलही माझी भूमिका फार वेगळी आहे. प्रेक्षकांनाही ती नक्की आवडेल असा विश्वास आहे.
अभिनय आवडतो कारण…
हल्लीच एका फोटोशूट दरम्यानचा किस्सा आहे. मेकअप आणि हेअर्स करता तासनतास बसायला मला खूप कंटाळा येतो. त्यामुळे प्रत्येक वेळी माझ्या मेकअप आर्टीस्ट आणि हेअर ड्रेसर्सना सतत घाई करायला सांगते. खरंतर एक-दीड तास आरशासमोर बसून राहणं, नट्टापट्टा करणं मला अनेकदा ‘वेस्ट ऑफ टाइम’ वाटतं. त्यामुळे मला अभिनय जास्त आवडतो कारण या सगळ्या गोष्टी झाल्यानंतर आपल्याला फक्त आणि फक्त कामावर लक्ष केंद्रित करता येतं. त्यामुळे अभिनय आणि मॉडलिंग या दोघांमधून मी अभिनयाची निवड करेन.
झाली लव्हस्टोरीला सुरुवात…
मी आणि गौवरने ‘तुझी माझी लव्हस्टोरी’ नावाच्या सिनेमात एकत्र काम केलं होत. चित्रीकरण सुरु असताना आम्ही खूप चांगले मित्र-मैत्रीण होतो. काम संपल्यानंतर साधारणपणे सहा-आठ महिन्यानंतर आमची मैत्री वाढली आणि मग हळूहळू आम्ही प्रेमात पडलो. त्यानंतर ४ डिसेंबर २०१६ ला आम्ही लग्न केलं.
‘टिकटॉक’चा टी-ब्रेक…
‘टिकटॉक’वर मला फॉलो करणारा बराचसा मराठी क्राउड आहे. आधी मला यात अजिबात रस नव्हता. पण ‘जागो मोहन…’च्या सेटवरील टिकटॉकप्रेमी सहकलाकारांमुळे मला त्याची सवय लागली आणि मलाही ते आवडायला आणि जमायला लागलं. आता टिकटॉकवर छोटे-छोटे व्हिडीओ करायला मजा येते. मी ते खूप सिरिअसली घेत नसले तरी एक विरंगुळा म्हणून तो एक छान मार्ग आहे. त्यामुळे रिकाम्या वेळेत किंवा अगदी दोन शॉट्स दरम्यानच्या वेळेतील माझा टी-ब्रेक म्हणजे ‘टिकटॉक ब्रेक’ असतो.
दुर्लक्ष करणं योग्यचं…
माझ्या अनेक सोशल मिडिया पोस्ट वरून ‘श्रुती’ बोल्ड अभिनेत्री म्हणून लोकांसमोर येते. मुळात सोशल मिडियाच्या माध्यमातून आपणच लोकांना सूट देत असतो. आपले फोटो, व्हिडीओ किंवा कोणत्याही पोस्टवर व्यक्त होण्याचा मार्ग आपण सोशल मिडियाच्या माध्यमातून त्यांना खुला करून देत असतो. मग त्यामुळे माझ्यावर होणाऱ्या टिकांवर मी किती लक्ष द्यायला हवं हे मी ठरवते. माझ्या वजनावरून, किंवा मी कंटाळलेल्या चेहऱ्यातील एखादा फोटो टाकला तर त्यावरूनही टिका होतं असते. पण मी त्यांच्याकडे दुर्लक्ष करत माझ्या कामाला अधिक महत्व देत. काम करत राहते. शिवाय, इंडस्ट्रीत काम हवं असेल तर जाड असणं धोक्याचं असतं हा समज आता मागे पडत चालला आहे. तुमच्या दिसण्यापेक्षा आणि तुम्ही कोण आहात, यापेक्षा कामाला अधिक महत्व दिलं जात याचं समाधान आहे.
अभिनेत्रीही असतात मैत्रिणी….
नेहा पेंडसे, हेमांगी कवी, संस्कृती बालगुडे या माझ्या अत्यंत जवळच्या इंडस्ट्रीमधील मैत्रिणी आहेत. त्यामुळे दोन अभिनेत्री मैत्रिणी असतात याचं उत्तरं माझ्यासाठी तर ‘होय’ असंच आहे. तुमची मैत्री तुम्ही कशी जपता आणि टिकवता यावर मैत्रीचं नातं अवलंबून असतं. त्यामुळे आमच्या मैत्रीमध्ये आम्हाला मिळणाऱ्या कामांवरून कधीच वाद झाले नाहीत. उलट प्रत्येकवेळी, प्रत्येकाच्या कामाचं कौतुक करत आणि त्यांना पाठींबा देत आम्ही पुढे चालत असतो. त्यामुळे मैत्री खूप चांगली राहू शकते यात शंका नाही. सुदैवाने माझ्या मैत्रिणी फक्त मैत्रिणी नसून ‘खरंचं-मैत्रिणी’ आहेत. त्यामुळे चांगल्या कामाचं कौतुक आणि वाईट काम सुधारण्याची उर्जा माझ्या मैत्रिणींकडूनचं मिळते.
रॅपीड फायर
० अभिनय आणि डान्स व्यतिरिक्त काय आवडतं?
-ट्रेकिंग, फिरणं आणि अडव्हेनचर असणाऱ्या सगळ्या गोष्टी
० अभिनय, डान्स की मॉडलिंग
-अभिनय आणि डान्स
० जवळचे मित्र-मैत्रिणी
-इंडस्ट्रीमधील – नेहा पेंडसे, हेमांगी कवी, संस्कृती बालगुडे, अभिजित खांडकेकर.
इंडस्ट्री बाहेरील – ज्ञानदा (कॉलेजमधील मैत्रीण)
० आवडतं सोशल मिडिया अप
-इंस्टाग्राम