नवीन वर्षाची सुरुवात…

“मराठमोळ स्वागत”  

“परंपराच्या सोबतीने सेलिब्रेशन”  

“गोड – धोड स्वागत”  –   आपल्याकडे सगळेच सण मोठया थाटामाटात साजरे करण्याची परंपरा आहे. महाराष्ट्रीन संस्कृती मध्ये प्रत्येक सणाला खास स्वयंपाक तयार केला जातो आणि सणांची गोडी अजून वाढवली जाते. पाडव्याला सुद्धा घरोघरी  अगदी गोड धोड जेवण बनवून या सणाची शोभा वाढवली जाते. पुरी-भाजी, मसाले भात, श्रीखंड-पुरी चा बेत हा हमखास आखला जातो आणि या सणाचं अगदीच आपुलकीने, लज्जतदार पणे स्वागत केलं जातं.

टेलिव्हिजन विश्वातली लक्षवेधी अभिनेत्री, एक मॉडेल ते अभिनेत्री हा अभिनय क्षेत्रातील प्रवास लिलया पार पाडणारी. 
प्लॅनेट मराठी मॅगझीन च्या “स्टार ऑफ द वीक” च्या ह्या आठवड्यात जाणून घेऊया अनेक दर्जेदार मालिकांमध्ये आपल्या अभिनयाची प्रभावी पणे छाप पाडणारी अभिनेत्री

“अक्षया गुरव”

“स्पष्टवक्तेपणा भावतो” 
    मी फार पटकन बोलते. स्पष्टवक्ती आहे त्यामुळे लोकांना कुठेतरी हि गोष्ट पटत नाही. कोणी खोटं बोललं तर ते मला पटत नाही.   अनेकांकडून मिळणारी एक कॉम्प्लिमेंट आहे कि माझं मन फार निर्मळ आहे. लोकांनी चांगलं बोलावं, ऐकावं, चांगल्या गोष्टी करण्यासाठी एखाद्याला प्रोत्साहित  करावं. 
“बिग बॉस नको रे!” 
     मी बिग बाॅस च्या २ ऱ्या पर्वात जाणार नाही आहे मी माझ्या सोशल मीडिया वर या संबधित एक पोस्ट सुद्धा टाकली आहे. माझे काही प्रोजेक्ट्स लाइन अप आहेत त्यामुळे मी काही जाणार नाही. मला घरी बसून बिग बॉस बघायला आवडेल. मला त्यात जाऊन ड्रामा नाही करता येणार. जो खूप खरा माणूस आहे स्पष्ट बोलणारा त्याने बिग बॉस मध्ये जाऊच नये. बिग बॉस मध्ये सगळेच नौटंकी आणि नाटकी लोक राहू शकतात. मला खऱ्या लोकांच्या सोबत राहायला आवडतं.

तुझ्या पार्श्वभूमी बद्दल काय सांगशील?

माझ्या घरात बालपणापासून अभिनयाच वातावरण होतं. माझे बाबा फ्रीलान्सर लेखक आहेत. काका दिग्दर्शक. एकदम इंडस्ट्रीमय वातावरण होतं पण तेंव्हा मी  अभिनय करायचं काही ठरवलं नव्हतं. मला स्टेज वर उभं राहायला सुद्धा दडपण यायचं. ध्यानीमनी नसताना  अभिनयात पदार्पण झालंय! ११ वीत असताना कॉलेज मधल्या नाट्य मंडळात गेलो मग पहिली एकांकिका केली. त्यासाठी बेस्ट प्राईझ मिळालं. मग तिथे कुठे तरी वाटलं अरे आपण हे करू शकतो. एक मनात आत्मविश्वास निर्माण झाला. अभिजीत खाडे, अंबर हडप, यांच्या सोबत काम केलं. गणेश पंडित यांनी खूप अभिनयातले बारकावे शिकवले. २ नाटकं, चित्रपट केले मग फुलपाखरू साठी ऑडिशन दिली आणि मग इथे सिलेक्शन झालं आणि टेलिव्हिजन वरचा प्रवास सुरु झाला.
फुलपाखरू या मालिकेतील तुझ्या स्वतःच्या व्यक्तीरेखे बद्दल काय सांगशील?
     मानस आणि माझ्यात काही फारसा फरक नाही आहे. मानसला गाणं गायला तसेच गिटार वाजवायला ही येतं. हे मला सुद्धा येत फक्त काही काही गुण आमच्यात जुळतं नाहीत. तो फारच सोज्वळ वैगरे आहे तसा मी फारसा नाही आहे. मानस ची व्यक्तीरेखा साकारताना फार मोकळेपणाने वागतो आम्हाला मंदार देवस्थळी यांनी फुलपाखरू च्या पहिल्या दिवसापासून सांगितलं होतं. तुम्ही नॅचरल अभिनय करा. 

पुर्णिमा तळवलकर तसचं ऋता दुर्गुळे या सारख्या अनुभवी कलाकारां बरोबर काम करतानाचा अनुभव कसा आहे?

अनुभव हा नेहमीच काही ना काही शिकवून जातो. अनुभव मस्तच आहे. कारण अनेक सहकलाकार आणि त्यात सुद्धा अनुभवी कलाकार सोबत काम करताना एक वेगळा अनुभव असतो. पूर्णिमा आणि ऋता यांच्या कडून खूप काही शिकलोय, शिकतोय! त्यांचे अनुभव आणि या गोष्टीतुन आपण काम करताना काय काय गोष्टी लक्षात ठेवून काम करायला हवं हे समजत. ऋता ने या आधी मालिकेत फार काम केलंय तर तिच्या कडून अनेक गोष्टी उलगडत गेल्या. मालिकेचं शूटिंग कसं होत किंवा प्रमोशन इव्हेंट्स बद्दल सांगते तर या गोष्टी समजतात. पूर्णिमा तळवलकर आणि माझे मालिकेतील बाबा यांच्या कडून इंडस्ट्रीत कसं रहावं आणि कोणत्या प्रसंगाला कसं वागायचं हे ते सांगत असतात. बाकी त्याच्या अभिनयाच्या शैलीतून खूप काही शिकायला मिळतं. मग या गोष्टी मला काम करताना उपयोगी पडतात.

नाटक, सिनेमा किंवा मालिका या पैकी पुढे काम करायला जास्त कुठे आवडेल?

 
  मी नाटकपासून सुरुवात केली आहे की रंगभूमीवर काम करताना त्याच्याशी एक नात निर्माण होत. रंगभूमीची ओढ कायम मनात आहे. त्यामुळे नाटक करायला नक्कीच आवडेल पण मालिका संपल्यानंतर एखादा चित्रपट करायला जास्त आवडेल. आता नाटक आणि चित्रपट हे कसं जमून येईल ठाऊक नाही पण दोन्ही कडे काम करण्याची कायमच इच्छा आहे.  

 
 कोणत्या नावाजलेल्या कलाकारां बरोबर काम करण्याची इच्छा आहे? 

     अनेक बॉलिवूड मधले कलाकार आहे ज्यांच्या सोबत एकदा तरी काम करायचं आहे. इरफान खान, नसरुद्दिन शहा, आमिर खान आणि अमिताभ बच्चन यांच्या सोबत ड्रीम वर्क करायचंय. मराठीत विक्रम गोखले सरांसोबत सुद्धा काम करायचं.

इंस्ट्रीमध्ये आता तसा बराच वेळ झाला वावरतोयस, कोणत्या गोष्टीची खंत आहे का?

 International Women’s day is being celebrated all over the world on 8^th March. This day the world celebrates womanhood and stories of women who stood and fought for themselves to create a path for their own progress.

Forever pinioned to the gravels of life
The under lying grimaces of whatsoever thoughts and norms,
She wants to scale heights and etch her dreams 
 to be on cloud nine
breaking the chains 
 struggle of juggling time
with wings of courage 
 feathers of persistent efforts
She learns to soar through
 storms,strong winds,rains and burning heat
running from thorns that pierce 
 darts of words thrown on her
scrutinized, analyzed ,misunderstood with misnomers 
she keeps walking through darkness  
to find a destination somewhere
in the path obscure 
encouraging her more to walk further

©Soumya

But do we need anyone to inspire us in life, actually no one and we and only we ourselves can be our own inspiration!!!

“प्राजक्ता गायकवाड” 

भावी आयुष्यात एखादी बोल्ड भूमिका ऑफर झाली तर करशील का?   

मालिका आणि चित्रपटांतून आपलं मनोरंजन करणारा , प्लॅनेट मराठी चा या आठवड्याचा स्टार ऑफ  द वीक अभिनेता रमेश परदेशी उर्फ “पिट्या” बद्दल जाणून घेऊ या काही खास गोष्टी….

1.नुकत्याच गाजलेल्या “मुळशी पॅटन” मध्ये काम करताना काय अनुभव होता?
   प्रत्येक चित्रपटाचा अनुभव हा अनोखा असतो. मी आणि प्रवीण गेली ४० वर्ष सोबत काम करतोय. हा अनुभव शब्दात व्यक्त करू शकत नाही एवढा समृद्ध करून जाणारा आहे. चित्रपटाचं शूट हे सगळं खऱ्या लोकेशन वर झालंय त्यामुळे मी एक कलाकार म्हणून या चित्रपटाचा भाग होतोच पण creative production ची संपूर्ण जवाबदारी माझ्यावर होती.  हा चित्रपट आणि याचा विषय हे करणं एक टास्क होता. मोहन जोशी, उपेंद्र लिमये यांच्या सोबतच बॉंडिंग आधीपासून मस्त आहे ते यामुळे अजून वाढलं. एक अनोखा टास्क होता हा.. 

2.फिटनेसचं तुमच्या आयुष्यात काहीसं अनोख स्थान आहे त्याबद्दल काय सांगाल?
     आमच्या घरात एक नियम होता तो म्हणजे “व्यायाम” करण्याचा. मी घरात एकटा मुलगा असल्यामुळे आमच्याकडे हा नियम काटेकोर पणे पाळला जायचा आणि जर व्यायाम नाही केला तर जेवायला मिळायचं नाही. म्हणून व्यायाम करण्याची सवय लागली. मला मुळशी पॅटन साठी दीड वर्ष आधी पासून तयारी करायला लागली होती. एक कलाकार म्हणून फिट राहणं फार महत्त्वाचे आहे म्हणून फिटनेस आणि माझं हे नातं अतूट आहे. 

3.इंडस्ट्री मधला जवळचा मित्र किंवा मैत्रीण कोण? 
  अर्थातचं “प्रवीण तरडे”

4.रेगे, देऊळ बंद, किंवा मुळशी पॅटन असो ह्या तिघांमध्ये हि कॉमन फॅक्टर आहेत प्रवीण तरडे.. काय सांगाल ह्याबद्दल? 
    आम्ही लहानपणा पासूनच एकत्र आहोत. त्यामुळे फक्त या तीन चित्रपटासाठी नव्हे तर आयुष्यात प्रवीण तरडे हा प्रत्येक ठिकाणी कॉमन फॅक्टर आहे. त्याचा पहिल्या एकांकिकेचा हिरो मीच होतो. 

5.हिंदीत तुम्ही अजय देवगण सोबत एका दर्जेदार चित्रपटात काम केलं तो अनुभव कसा होता? अनुभव अफलातून होता. अजय देवगण फार स्मित भाषी आहेत. प्रत्येक सहकलाकाराला समजून घेऊन काम करतात. भारी आहेत ते. एखाद्या नव्या व्यक्तीला अगदी छान समजून घेऊन काम करण्याची संधी ते देतात. खूप कमी बोलणारे असले तरी त्यांचा स्वभाव लोकांना भावतो.

7.आजवरच्या अभिनय कारकिर्दीतला खास क्षण कोणता?
     मुळशी पॅटन मध्ये माझा पोलीस स्टेशन मधला एक सीन आहे तो सीन बघून माझ्या वडिलांनी मला फोन केला आणि तू एकदम भारी काम केलं अस सांगितलं. ही कामाची पोचपावती फार खास आणि आठवणी मधली होती. आपल्या कामाचं आपल्या एवढ्या जवळच्या व्यक्तीने कौतुक केलं हा क्षण फार मोलाचा आणि आठवणीतला आहे.

8.”पिट्या” हे नाव कसं पडलं?
    मला घरी लहानपणी सगळे पिंट्या म्हणायचे पण मग मित्रांनी या पिंट्या चा पिट्या केला खरंतर आज हे नाव माझी इंडस्ट्री ओळख निर्माण करणार आहे. सगळेच याच नावाने ओळखतात. 

9.सक्रिय राजकारणात येण्याचा काही मानस?     

नाही बिलकुल राजकारणात येण्याचा मानस नाही. पण मला मराठी चित्रपटासाठी काही तरी काम करायला नक्की आवडेल. खासकरून आपल्याकडे निर्मात्यांना अनेक गोष्टी सहन करायला लागतआहेत. निर्मात्याला जगवलं पाहिजे. आपल्याकडे निर्माता जगला तरंच चित्रपट जगेल. 

10.गेले अनेक वर्ष इंडस्ट्री खूप जवळून पाहत आलेला आहेत.. कोणती गोष्ट खटकते?
   इंडस्ट्रीत एकच गोष्ट खुपते ती म्हणजे की सगळ्यांनी सगळ्या सह कलाकारांचं कौतुक करावं किंवा त्यांना प्रेरणा दयावी. इथे माझ्या मित्राचा चित्रपट आहे मग मी त्याला शुभेच्छा देईन आणि हा दुसरा मित्र नाही तर याला नाही असं व्हायाला नको. आपल्या मराठीत सगळ्यांना एकमेकांना सहकार्य करावं. एखाद्याचं काम आवडलं तर मनापासून कौतुक करावं इथे उगाचं दुजाभाव करायला नको हीच एक गोष्ट फार मला खुपते. 

कलात्मकतेने घडलेला डिजाईनर चा प्रवास….
अभिनयातून उमजलेलं अनोखं विश्व…
अभिनेत्री ते फॅशन डिझायनर….

रंगभूमीवरून अभिनयात पदार्पण करून मराठी सोबत हिंदी मालिकांत आपली अशी एक ओळख निर्माण करणारी अभिनेत्री शाल्मली टोळ्ये.

“एक तर्फी प्रेम” या नाटकातून रंगभूमीवर आणि अभिनयात पदार्पण, अवघाची हा संसार हि पहिली मालिका.. हा खेळ सावल्यांचा, या सुखांनो या, या गोजिरवाण्या घरात या काही लक्षवेधी मालिकांतून शाल्मली आपल्या भेटीला आली. दुर्वा या मालिकेतील तिची भूमिका हि सगळ्यांच्याचं आठवणीत राहिली. शाल्मली अभिनयाच्या सोबतीने हल्ली अजून काही भन्नाट करतेय. अभिनयाच्या सोबतीने आपल्या कलागुणांना वाव देण्यासाठी शाल्मली अनेक बड्या सेलिब्रिटी मंडळींसाठी आणि आपल्या मित्र मैत्रिणीसाठी ड्रेस डिझायनर आणि स्टायलिस्ट म्हणून काम करतेय. हा एक अनोखा आणि सुंदर असा प्रवास घडत गेला.तिच्या या नव्या प्रवासाबद्दल आपल्याला काही खास गोष्टी सांगतेय..चला तर मग शाल्मली कडून आपण तिच्या या अनोख्या प्रवासाची गोष्ट जाणून घेऊयात..

१) अभिनय आणि आता डिझायनर हे कसं घडलं ? 

मी गेले १० पेक्षा जास्त वर्ष या क्षेत्रात आहे. मला अभिनयसोबत काही ना काही वेगळं करायचं होत. आपण अश्या फील्ड मध्ये आहोत की इथे कधी हि काही ही घडू शकतं. त्यामुळे मला माझ्यातल्या वेगळे पणाचा शोध घ्यायचा होता. मग मला अभिनयासोबत “कॉस्ट्यूम डिजाईन”  करायला आवडेल असं मला वाटलं. कॉस्ट्यूम डिजाईन करायला मला सगळ्यात जास्त प्रोत्साहन दिलंय ते माझ्या मैत्रिणींनी. माझ्या रूम मेट्स असण्याऱ्या कलाकार मैत्रिणी प्रार्थना बेहेरे आणि स्वप्नाली पाटील. आम्ही एकत्र राहायचो तेव्हा कधी त्यांना पार्टीस आणि चित्रटाच्या प्रीमियर ला जायचं असायचं तेव्हा मला त्यांना नटवायला आवडायचं. त्यांच्या स्टायलिंग ची जवाबदारी तेव्हा मी घ्यायचे. मग तेव्हा त्या दोघी सांगायच्या तू डिझायनिंग कर. तुला छान जमेल हे. मला स्वतःला शॉपिंग भयंकर आवडत. सोबतीने लोंकाना नट वायला आवडतं. मग तेव्हा कुठेतरी असं वाटलं कि आपल्यासाठी हा जॉब बेस्ट आहे. आपल्याला हे करायला नक्कीच आवडेल म्हणून मी अभिनयाच्या सोबतीने डिझायनिंग चा विचार केला. जेव्हा मी “देवा शप्पथ” मालिका करत होते तेव्हा मी कॉस्ट्यूम डिजाईनर म्हणून मी एक चित्रपट केला होता. पहिलाचं एवढा मोठा प्रोजेक्ट आणि ती सुद्धा फिल्म त्यामुळे माझ्या बहिणीने मला यात साथ दिली. पहिला अनुभव एवढा कमाल होता. लवकरचं ती फिल्म येईल आणि जेव्हा मी हे आमच्या सिरीयल च्या निर्मात्यां अपर्णा केतकर यांना सांगितलं तेव्हा त्यांना फार आनंद झाला. तेव्हा त्यांनी सांगितली कि तुझा ड्रेसिंग सेन्स मला खूप आवडतो. आमची एक नवी मालिका येतेय तर त्या साठी तू कॉस्ट्यूम डिजाईन करशील का? मी पटकन हो म्हंटल. हा एक नवा अनुभव होता मी त्या मालिकेसाठी कॉस्ट्यूम डिजाईन केले. यासाठी मी प्रार्थना बेहेरे, अपर्णा ताई, अभिषेक जावकर या सगळ्यांचे फार धन्यवाद! माझ्यावर विश्वास दाखवला. 

२) आवडता डिझायनर?

या फील्ड मध्ये खूप डिझायनर आवडतात असा कोणी एक नाही आहे. रोहित बाल, मसाबा आवडते कारण तिचं  कलेक्शन फार मस्तयं आणि सुनीत वर्मा यांच्या सोबतीने विक्रम फडणीस असे अनेक डिझायनर मला फार आवडतात. प्रत्येक डिझायनर कडून खूप शिकण्यासारखं असत.

 
३) तू नुकतंच एका मालिकेसाठी डिझायनर म्हणून काम केलंस.. तो अनुभव कसा होता?

नुकतंच “तुला पाहते रे” साठी डिझायनर म्हणून काम करण्याची संधी मिळाली हा अनुभव खूपच मस्त होता. अनेक गोष्टी शिकायला मिळाल्या. अनेक नवे लूक्स करायला मिळाले तर मला त्यात दोन वर्ग दाखवायचे होते श्रीमंत आणि गरीब तर याना अनुसरून काम करणं माझ्यासाठी चॅलेंजिंग होत. हि एक फार मोठी प्रक्रिया असते. अनेकांची मत घेऊन, कलाकारांचे लूक्स लक्षात घेऊन डिजाइन करायचे असतात  पण सगळ्यांची उत्तम सोबत लाभली आणि हे काम पार पडलं. जेव्हा “विकिशा” च्या लग्नाचा सीन होता तेव्हा मी फक्त यासाठी स्टायलिंग केलं, कोण काय कपडे घालणार ते केशरचना कशी असेल, दागिने काय आणि कोणते घालणार.

सोबत थीम होती एक शाही विवाह सोहळा होणार होता याची तयारी आम्ही गेले दिड महिना करत होतो. त्यामुळे माझ्यासाठी हा एक अफलातून अनुभव होता आणि कामाच्या शेवटी चॅनेल आणि निर्माता जेव्हा आपलं कौतुक करतात तेव्हा आपल्यलाला कामाची पोचपावती मिळते. एक खास अनुभव आणि मी करत असलेलं काम हे एकदम बरोबर आहे याच एक समाधान आहे. या क्षेत्रात मी नवखी असून अनेकांनी माझ्या कामावर जो विश्वास दाखवला हे सर्वस्व आहे. इथे अजून छान छान काम करायला मिळो हीच इच्छा आहे.

४) डिझायनर म्हणून काम करताना कोणत्या महत्वाच्या गोष्टी मनात असतात?

    हल्ली प्रत्येक जण सोशल मीडिया वर सेलिब्रिटीना फॉलो करतात. अनेक डिझायनर आहेत त्यांच कला कौशल्य प्रत्येक जण या सोशल मिडीया वर अनुभवत असतो बघत असतो. खूप नवे ब्रॅण्ड्स आहेत ते आज इथून लोकांपर्यंत पोहचतात. तर माझ्यासाठी इथे अनेक गोष्टी चॅलेंजिग आहेत कि आपण दुसऱ्या सारखं सुद्धा काम करू नये. कोणाची स्टाईल कॉपी नाही झाली पाहिजे. हे फार कठीण आहे कि प्रत्येक गोष्टीत विविधता दिसली पाहिजे. आपण सगळ्यात कसं वेगळं पण दिसलं पाहिजे यासाठी काही कल्पकता वापरावी लागते म्हणून कामात वेगळेपणा आणण्यासाठी फार गोष्टी या एकमेकांशी जुळवून बघायला लागतात आणि आपल्या कौशल्यांची इथे ताकद कायम वापरावी लागते.

५) कामात काय वेगळेपण आणण्याचा प्रयत्न असतो?

     आपल्या प्रत्येक कामात वेगळेपणा कायम असायला हवा हि फार महत्वाची गोष्ट आहे. एक डिझायनर म्हणून काम करताना नेहमीच कल्पकता वापरता आली पाहिजे. आपली अशी एक स्टाईल निर्माण करावी, आपण जिथे काम करतोय त्या बद्दल अनेक वेगळ्या गोष्टींची माहिती जमा करावी. कोणाला तरी डिझायनर म्हणून काम करताना मदत करा या मदतीतून अनेक गोष्टींचा उलगडा होतो. डिझायनर म्हणून काम करताना संदर्भ आणि यांच्या सोबतीने अनेक गोष्टी न्याहाळता यायला हव्यात. प्रत्येक लुक चा अभ्यास करावा लागतो. कामाशी प्रामाणिक राहून आणि कामाचा अनोख्या तऱ्हेने अभ्यास करून कामात विविधता आणली पाहिजे. 

६) भविष्यात स्वतःच बुटीक काढण्याचा काही संकल्प? 

भविष्यात मला माझं असं स्वतःच बुटीक चालू करायला नक्कीच आवडेल मी आणि माझी बहीण या गोष्टीचा विचार देखील करतोय. थोडा वेळ या गोष्टीसाठी लागणार आहे पण नक्कीच स्वतःच बुटीक चालू करणार. माझ्या बुटीक मध्ये भारतीय गोष्टीना प्राधान्य देण्याचा माझा नेहमीच प्रयत्न असेल. गावा गावात जाऊन तिथल्या गोष्टी गोळा करायला आणि तिथली संस्कृती माझ्या डिजाईन च्या माध्यमातून लोकांपर्यंत घेऊन यायला खूप आवडेल. भारतीय संस्कृतीच्या कला माझ्या बुटीक मध्ये असतील. नक्कीच माझा असा एक वेगळा टच त्यांना असेल मग त्या डिझायनर साड्या, दागिने, बॅग्स यांना आपली अशी एक पारंपरिक झालर लावून या गोष्टी माझ्या बुटीक मध्ये ठेवेन. 

७) या सगळ्यात तुला प्रोत्साहन देणारी व्यक्ती कोण? 

प्रार्थना बेहेरे, स्वप्नाली पाटील, गिरीजा ओक, श्रुजा प्रभुदेसाई, सीमा देशमुख आणि हृता दुर्गुळे या सगळ्या मैत्रिणींची हक्काची साथ मला आजवर लाभली आहे. त्या नेहमीच मला प्रोत्साहित करत असतात. त्यामुळे या सगळ्यांचा माझ्या या नव्या वाटचालीत हक्काचा वाटा आहे .

नाटकातून अभिनय क्षेत्रात पदार्पण करून बहुरुपी भूमिका साकारणारे “निलेश दिवेकर”आमच्या या आठवड्याचे स्टार ऑफ द वीक आहेत

नाटक, मालिका, जाहिरात आणि चित्रपट हा अनोखा प्रवास ते अजून सुद्धा तेवढ्याच सहजतेने पार पाडत आहेत.. अनेक छोट्या पण लक्षवेधी भूमिका चोख पणे करण्याची शैली निलेश यांच्या कडे आहे. आशुतोष गोवारीकर, राजकुमार हिराणी, महेश मांजरेकर , अमोल गुप्ते, अभिजित पानसे, अश्या बड्या दिग्दर्शकांसोबत तसेच बिग बी अमिताभ बच्चन, अजय देवगण, संजय दत्त, सतीश शाह, स्मृती इराणी, शेखर सुमन, गोविंदा, सोनाली बेंद्रे ते आता बहुचर्चित ठाकरे सिनेमा निमित्ताने नवाझुद्दीन सिद्दीकी अश्या बॉलिवूड स्टार्स सोबत काम करण्याची संधी यांना मिळाली आणि त्यांनी संधीच सोन करून अनेक कमालीच्या भूमिका साकारल्या… “स्टार ऑफ द वीक” च्या निमित्ताने आम्ही त्यांच्याबद्दल अधिक जाणून घेण्याचा प्रयत्न केला..

१. तुमच्या पार्श्वभूमी बद्दल काय सांगाल?
   हा प्रवास अजून सुद्धा चालूच आहे. अभिनयाची पार्श्वभूमी सांगायची झाली तर दुसरीत असल्यापासून मी नाटक करायला सुरुवात केली. शाळेत असताना बालनाट्य करायला सुरुवात केली इथून अभिनयाची आवड निर्माण झाली.  नाटक हा माझा आवडीचा विषय होता मग कॉलेज सुद्धा असंच शोधायचं होतं की जिथे ही नाट्य चळवळ सुरू राहील मग रुईया मध्ये ऍडमिशन घेतलं. रुईया नाट्यवलंय अनेक एकांकिका केल्या. नाटक आणि माझं नात रूढ झालं. अगदी कोणतीही भूमिका करायचो. मग इंटर कॉलेज साठी नाटक, एकांकिका केल्या. अश्यात आयनटी, उन्मेश, सवाई या स्पर्धा साठी एकांकिका करण्याची संधी मिळाली. “सती” एकांकिकेसाठी अनेक पारितोषिक मिळवली. तेव्हा एवढा आनंद व्हायचा की ते क्षण आज सुद्धा पटकन आठवतात. नाट्यदर्पण पटकावला तेव्हा मिळालेलं अवॉर्डस फिल्मफेयर सारखे वाटायचे. मग नाटकाच्या सोबतीने प्रवास सुरु झाला अश्यात राजन वाघदारे यांच्या कडून एका हिंदी मालिकेसाठी ऑडिशन साठी बोलवण्यात आलं. तेव्हा मी ८०० एपिसोड केले हिंदी मालिकेसाठी. जवळपास १००० एपिसोड एकंदरीत हिंदी मालिकांसाठी केले. मग रुईया नाक्यावर महेश मांजरेकर यांच्या सोबत भेट झाली आम्ही दोघांनी एकत्र काम केलं वास्तव मध्ये. या काळात अनेक काम मिळत गेली आणि यातून शिकून, काम करून आज इथवर पोहचलो आहे. 

२. अभिनयातील पहिलं पदार्पण? 

  नाटक चालूच होत पण खऱ्या अर्थाने “अंधायुद्ध” हिंदी फिल्म केली तेव्हा अगदी छोटा रोल होता पण तेव्हा हिंदी फिल्म्स मध्ये काम करणं एवढं मोठं वाटायचं की त्याच अप्रूप होत ही पहिली फिल्म केली नाना पाटेकरांसोबत काम करायला मिळाल. मग वास्तव, फेरारी की सवारी, अश्या अनेक फिल्म्स करत गेलो. 

३. मराठी आणि बॉलिवूड इंडस्ट्रीत काम करताना काय वेगळेपण जाणवतं?    हिंदीत ना एक “स्टार पॉवर” आहे जी आपल्या मराठीत नाही आहे. मराठीत काम करण्याचा अनुभव नक्कीच छान आहे पण हिंदीत काम करताना सुद्धा अनेक अनुभव येतात.  आपल्याकडे एखादा चित्रपट जेव्हा टेलिव्हिजन वर येतो तेव्हा आपल्याला त्याची कहाणी समजते आणि अस होत अरे हा चित्रपट किती भारी आहे, हा चालायला हवा होता वगैरे वगैरे.. हिंदीत एखादा तगडा कलाकार असेल तर तो चित्रपट हिट होतो आणि चालू राहतो. मराठी प्रेक्षक वर्ग सुजाण आहे ते प्रत्येक गोष्ट बारकाईने बघतात. मराठी चित्रपट हा खूप लोकांपर्यंत पोहचत नाही याचं दुःख वाटतं. आपल्याकडे होणार प्लॅंनिंग थोडं चुकतंय. मराठीच मार्केट छोट आहे. ग्रँड लेवल ला काम करणारे चित्रपट कमी आहेत. वेगळेणा हा प्रत्येक ठिकाणी असतोच. आपल्या मराठीत एखाद्या चित्रपटावर फार कमी लोक मेहनत घेऊन काम करतात तर हा वेगळेपणा नक्कीच जाणवतो.

४. यापूढे कुठली अशी खास भूमिका करायचं स्वप्न आहे?   

मला जेम्स बॉण्ड करायला नक्की आवडेल. प्रत्येक भूमिका ही फार पटकन येते आणि आपल्याकडून ती घडून जाते. आपण विचार सुद्धा करू शकत नाही की कधी कधी ही भूमिका आपल्याला करायला मिळेल पण ती येते आणि आपल्याकडून घडून जाते. मला जेम्स बॉण्ड फार आवडतो त्यामुळे मला त्याची भूमिका साकारायला नक्की आवडेल.

५. अभिनयाच्या सोबतीने आवडणारी अशी एक खास गोष्ट?    मला अनेक गोष्टी करायला आवडतात. क्रिकेट, बॅटमिंटन खेळायला फार आवडतात. पण खास गोष्ट अशी की मला स्कुबा डायविंग करायला आणि पाण्याखालचं ते अनोखं विश्व अनुभवायला आवडतं. जशी संधी मिळते तश्या मी तमाम गोष्टी करतो. 

   ६. वास्तव मधला खरा संजु बाबा अर्थात संजय दत्त आणि संजु मधला संजु बाबाची भुमिका साकारणारा रणबीर कपूर या दोघांपैकी काम करताना जास्त कोण भावलं?
    मुळात दोन लोकांची तुलना कधीच होऊ शकत नाही.  प्रत्येकाचा स्वभाव अनोखा असतो. दृष्टी वेगळी असते त्यामुळे दोघही फार बेस्ट आहेत.  संजय दत्त मित्र आहे त्यामुळे तो माणूस म्हणून देखील तेवढा उत्तम आहे. संजू ची भूमिका “रणबीर” पेक्षा कोणीच उत्तम करू शकल नसतं. संजूच्या भूमिकेला रणबीर ने खूप योग्य रित्या पार पाडलंय. तो एकदम परफेक्ट होता त्यामुळे या दोन्ही व्यक्ती मस्त आहेत. रील आणि रियल आयुष्यात हे दोघे हिरो आहेत.

७. आज वर तुमच्या चित्रपटसृष्टीतील करीअर बद्दल समाधान आहे का?   

एक अभिनेता म्हणून अभिनेता कधीच समाधानी नसतो. त्याला दरवेळी नवं काही तरी करायचं असतं. अभिनेता हा शेवटचा श्वासापर्यंत अभिनेता म्हणून जगत असतो. नेहमीच कष्ट करून कामं केली की कामाचं समाधान मिळत.  कॅडल मार्च या चित्रपटाच्या चित्रकारणीच्या वेळी शूट करताना तब्येत बिघडली तेव्हा हॉस्पिटलमध्ये दाखल झालो पण थोडा आराम करून कामावर रुजू झालो आणि चित्रकरण संपवलं. चित्रपट रिलीज झाला त्यानंतर त्या चित्रपटातील माझ्या भूमिकेसाठी पुरस्कार मिळाला तेंव्हा कामाचं समाधान प्राप्त झालं. हा किस्सा आयुष्यभर लक्षात राहणारा आहे. असे अनुभव कामाला ऊर्जा देणारे असतात. पण कामाच्या बाबतीत कलाकारांने कधीच समाधानी होऊ नये त्याने नेहमीच नवीन काहीतरी करायला हवं.

८. एकूणच इंडस्ट्री मधील खुपणारी गोष्ट किंवा खंत? 

  इंडस्ट्रीत अनेक गोष्टीत चांगले वाईट अनुभव येत असतात. खंत या गोष्टीची आहे की अनेक गोष्टींची पूर्वयोजना नसते.  कधी कधी आपल्या भावनिक गोष्टी यांच्या आड येतात. इथे प्रत्येकाने दिलेल्या शब्दाची जाण ठेवून काम करावं असच वाटतं.

   
९. हक्काचा जवळचा व्यक्ती? 

खूप आहेत कोणाएकाचं नाव घेऊन चालणार नाही. आपल्याला घडवणारी अनेक लोकं असतात. माझा मित्रपरिवार एवढा मोठा आहे की प्रत्येक व्यक्ती ही जवळची आहे. 

नाटक, चित्रपट ते मालिकांमधून उल्लेखनीय कामगिरी… 
बालकलाकार ते हरहुन्नरी अभिनेता… 
मराठी बिग बॉस मधला अनोखा खेळाडू….
दुनियादारी ते क्लासमेट चित्रपटवारी….
अभिनय ते राजकारण…. 
मी नथुराम गोडसे बोलतोय, बहुरूपी पुलं, नाट्यकलाकारी...

स्वागत करू या आठवड्याच्या
 प्लेनेट स्टार ऑफ़ द वीक चा
सुशांत शेलार

1. लहानपणा पासूनचं या क्षेत्रात आहेस तर काय वेगळा अनुभव आहे?
      आपली आवड ज्या क्षेत्रात आहे तिथे काम करून करियर घडवणं हे प्रत्येकाच स्वप्न असत. मला ही संधी मिळाली आवडीच्या क्षेत्रात काम करायला मिळतंय यातच सगळं सुख आहे. आवड हे करियर होणं आणि त्यातच सात्यत्याने नव्या प्रकारे काम करत राहणं ही फार भाग्याची गोष्ट आहे. 
   2. नाटक, मालिका आणि चित्रपट या सगळ्या माध्यमातून कामं केली आहेस तर काय वेगळपण आहे कामाचं? सर्वात आवडतं माध्यम? 
       तिन्ही माध्यम आवडीची आहेत. प्रत्येक माध्यम हे वेगळं आहे. कारण मालिका, चित्रपट आणि नाटक या सगळ्याच माध्यमाचा प्रेक्षकवर्ग  वेगळा असतो. कामाची पद्धत वेगळी असते हे वेगळेपण अनुभवायला मिळतंय. लोकांची प्रत्येक कामासाठी मिळणारी दाद आणि प्रतिसाद हा खूप मोलाचा असतो. चित्रपट हा अजरामर असतो तो कित्येक वर्ष आपल्याकडे टिकून राहतो. नाटक हे माध्यम वेगळं आहे कारण नाटक दरवेळी वेगळं भासतं. नाटक हे एक असलं त्याचे खूप प्रयोग झाले तरी प्रत्येक प्रयोग हा नवखा असतो. नाटक हा एक लाइव्ह अनुभव असतो आपल्या डोळ्यासमोर काही तरी घडतंय आणि आपण ते पाहतोय म्हणून नाटकाचा प्रत्येक प्रयोग हा यासाठी अनोखा असतो. तिन्ही माध्यमातून काम करणं सुद्धा तेवढच मस्त आहे. 
   3.नव्या नाटका विषयी काय सांगशील?
        मला या नाटकात विनोदी भूमिका करायला मिळाली आहे तर ही एक अभिनयाची वेगळी बाजू लोकांना समजते आहे. मी विनोदी भूमिका सुद्धा करतो हे या निमित्ताने लोकांना समजलंय. प्रत्येक वेळी नाटकात काम करण्याचा, लोकांच्या अनेक प्रतिक्रिया येतात. नाटक संपल्या वर ही दाद आणि पोचपावती अनोखी असते. 

 4. बिग बॉस मराठी या रिऍलिटी शो चा अनुभव कसा होता?

   खूप भन्नाट अनुभव होता.  मी या आधी कधी बिगबॉस पाहिलं नव्हतं. गेलो खेळलो पण मी मध्येच गेम सोडून आलो याच फार वाईट वाटलं. 

5. इंडस्ट्रीत आवडणारी व्यक्ती किंवा बेस्ट फ्रेंड? 
   खूप आहेत असं एका कोणाचं नाव सांगणं कठीण आहे . अंकुश चौधरी, जितेंद्र जोशी आणि संजय जाधव हे तिघे फार जवळचे मित्र आहेत. 

6. अभिनयाच्या सोबतीने एखादी अशी गोष्ट जी फार जवळची आहे?
शिवसेना ( राजकारण ) 

7. इंडस्ट्रीत ड्रीम वर्क कोणासोबत करायचं? 
   इंडस्ट्रीत ड्रीम वर्क अमिताभ बच्चन सरांसोबत करायचं. 
8. भविष्यात निर्माता तसेच दिग्दर्शक होण्याचा काही मानस? 
     मी या आधीच निर्मिती क्षेत्रात पदार्पण केलंय लवकरचं दिग्दर्शन सुद्धा करेन. 

9. एक अनुभवी कलाकार ह्या कलावंत ह्या नात्याने अभिनय क्षेत्रात येऊ इच्छिणाऱ्या होतकरू कलावंतांना काय सांगशील?
   ही इंडस्ट्री फार मोठी आणि अनुभवी लोकांनी समृद्ध अशी आहे इथे येण्याचं अनेकांच स्वप्न असतं त्यांना एवढचं सांगेन की खूप जास्त सिरीयस होऊन काम करा. हल्ली कोणालाही वाटत की आपण कलाकार होऊ पण इथे कष्ट करून नाव कमावत येत त्यामुळे सगळ्या गोष्टीचा सारासार विचार करून इथे यावं एवढचं सांगेन. 

10. सक्रिय राजकारणात प्रवेश करावासा वाटतो का? आणि केल्यास कोणत्या पदावर विराजमान व्हायला आवडेल?
    आधीच राजकारणात प्रवेश झाला आहे. माझ्यासाठी पद महत्त्वाचं नाही. मी चित्रपट आणि नाट्य परिषेदेच्या मंडळात आहे त्यामुळे लोकांना मला मदत करायला आवडते. राजकारण करण्यापेक्षा समाजकाराण करायला आवडेल. लोकांना माझ्या कामातून मदत व्हावी हीच इच्छा आहे.

The year was 2003 when Sandeep Sawant’s Shwaas narrated the tale of a young boy battling cancer that garnered both critical and popular accolade in Maharashtra and revived the fortunes of not only Marathi films but was also India’s entry to the Oscar.

A decade later, it came as no fluke to see Marathi content being consistently honored at the National Awards and case in point are movies like Faster Fene Dombivali Fast, Court and Harischandrachi Factory or for that matter, Sairat hitting the bull’s eye.

Today, cinema is undergoing a wave of change and particularly, Hindi cinema where several big ticket releases failed to hit the marquee in 2018. One of the reasons is the spread of web content such as NetFlix and Amazon Prime taking the market by storm and secondly, the dearth of good content where a strong impression is being slowly built that the audience can no longer be taken for a ride. It begs a very important question when it comes to Marathi substance where web content is not only the big thing with the audience lapping good content and the odds of films being made in the state of Maharashtra working at the box office.

The next big stop for Marathi content is the digital web and there is a huge potential that can be exploited in churning out good content for an increasingly restless audience.

While figures may get tricky on viewership, recent media publications quoted that 54 percent of the market is being occupied by Zee Marathi as per 2018 figures according to an interview given by Ajay Bhalwankar of Sony Marathi to Economic Times. It makes us hopeful that there is and will always be space for filmmakers to showcase quality content on the web.

The question is, how Marathi cinema and sitcoms can be part of the wave of change and showcasing their products considering the growth of mobile penetration in this segment.

As a web portal, Planet Marathi has taken the leap ahead in combining various genres, right from showcasing arts and culture in Maharashtra to talk shows like Faces, Lai Bhaari with Amit Bhandari and Manja Bole hosted by famed actor and filmmaker Mahesh Manjrekar.  The stakes are high on the web and it’s all for grab looking at the Broadcast Audience Research Council (BARC) data for 2016 that forecasted Marathi GEC genre growth by a massive 145 percent in terms of viewership.

Prashen Kyawal, who is associated with films as a journalist and film critic, who reviewed the serial Date with Saie with Sai Tamhankar and now a Creative Producer for SD Motion Pictures has just released the Hindi film RAKKHOSH which is currently garnering rave reviews and bagging several awards is a staunch believer in curated web platform or digital media where Marathi cinema can witness tremendous growth.

“The digital and web media portal is opening up as a medium of expression for each and every community. In the same way, the Marathi speaking community is also looking to express itself in the web content space echoing their culture and varied emotions. The young generation is nowadays hooked to binge watching on the web space but at the same time looking forward to viewing content in their local languages. The success of the focus platform like ZEE5 in showcasing regional content in terms of language shows the potential of Marathi as a language, its might in web media and the digital space. It’s only going to soar higher.”

In the past, we have seen megastar Amitabh Bachchan who produced the Marathi film Vihir in 2010 and way back in 1994 he even made a special appearance in Deepak Sawant’s Akka. There is no dearth of leading superstars from Riteish Deshmukh playing the hero in Mowli to Madhuri Dixit making her big Marathi debut, Bucket List. The more, the merrier.We need the big stars to come forward to not only produce but act and promote Marathi content being showcased. It whittles down to a change in attitude for regional cinema that carries a huge potential to succeed and big stars must come ahead to promote regional content across several regional languages not limited to Marathi.

This post is written by our guest author Vishal ,who is an ex Fergusson Collegiate, an independent blogger & journalist residing in Mauritius.