सुरुवातीला सहाय्यक दिग्दर्शक म्हणून काम आणि मग ‘मायलेक’ या मालिकेपासून त्याने इंडस्ट्रीमध्ये पदार्पण केलं.
विविध मालिकांमधून आपल्या अभिनयातील वेगळेपण सिद्ध करत तो प्रेक्षकांचा लाडका ‘मनिष’ बनला. लवकरच तो, साकार राऊत निर्मित ‘आयपीसी ३०७ अ (IPC 307A)’ या नव्या कोऱ्या चित्रपटामधील वेगळ्या आणि हटके भूमिकेसहप्रेक्षकांच्या भेटीला येतं आहे. तर वाचूया प्लॅनेट मराठी मॅगझीनच्या ‘स्टार ऑफ द वीक’ मधील या आठवड्यातील स्टार ‘सचिन देशपांडे’ बद्दल…
संपूर्ण नाव : सचिन शशांक देशपांडे
जन्म तारीख आणि ठिकाण : ५ जुलै १९८४ , मुंबई
लग्नाचा वाढदिवस : ४ मे
शिक्षण : बीकॉम, डिप्लोमा इन बिझनेस मॅनेजमेंट
अभिनेता व्हायच ठरवलं…
खरं सांगायचं…. तर आमच्या घरचं वातवरण अभिनय क्षेत्राला अजिबातच साजेसं नव्हतं. देशपांडे घराण्यातील अनेकजणआजही इंजिनिअर किंवा तस्यम क्षेत्रांशी निगडीत काम करून परदेशात राहत आहेत. पण, लहानपणापासूनच मीअभ्यासात अजिबातच हुशार नव्हतो. अभ्यासाव्यतिरिक्त गोष्टींमध्ये अधिक रस असल्यामुळे एक औपचारिकता म्हणून मीअभ्यास करायचो असं म्हणणं वावग ठरणारं नाही. क्रिकेट, नृत्य, अभिनय अशा आपल्याला आवडणाऱ्या एखाद्या क्षेत्रातकाहीतरी करावं असं डोक्यात होतं. ‘बाळाचे पाय पाळण्यात दिसतात’, अशी म्हण आहे. माझ्या बाबतीतही अगदी तसचंकाहीसं घडलं. मी साधारणपणे चौथी-पाचवीत असेन. सुट्टीत माझ्या आईच्या काकांकडे (त्यांना मीही काका म्हणतो) गेलो होतो. पूर्वी भाड्याने व्हीसीआर मिळत असतं. त्यांनी त्यांच्या घरी ‘राम-लखन’ आणि अशा अनेक सिनेमाच्या कॅसेट्सआणल्या होत्या. रात्री जेवणावळ झाल्यानंतर सगळे सिनेमा बघण्यासाठी बसलो. हळूहळू सोबतची सगळी मंडळीझोपली. साधारणतः पहाटे चारच्या सुमारास एक ‘टपली’ डोक्यात पडल्याचं अजूनही चांगलचं लक्षात आहे. कारण मीएकटा टिव्ही समोर बसून रात्रभर एका मागे एक असे सिनेमे पाहत बसलो होतो. त्यानंतर खूप ओरडा बसला होता.
एकूणच काय…. तर अभिनय क्षेत्रात करिअर करण्याला माझ्या कुटुंबाचा पाठींबा नव्हता. माझ्या घरातील कोणी या क्षेत्रातनसल्यामुळे आणि या क्षेत्राविषयी फारशी माहिती नसल्यामुळे त्यांचा विरोध असणं साहजिक होतं. त्यामुळे माझंपदवीपर्यंतचं शिक्षण झाल्यानंतर एका नामांकित कंपनीमध्ये नोकरी करण्यास सुरुवात केली (नोकरी सोबत डिप्लोमाचंशिक्षण सुरु होतं). एक दिवशी अचानकपणे ती नोकरी सोडून मी घरच्यांना मला अभिनय करायचा असल्याचं सांगितलंय. मग अभिनय करायचा म्हणजे नेमकं काय करायचं? यात करिअर असू शकता का? या सगळ्या गोष्टी घरच्यांनासमजवण्यापासून माझी कसरत सुरु झाली. कॉलेजमध्ये असताना एकांकिका करायचो. त्यावेळी आमच्या एकांकिकाबसवणारे दिग्दर्शक सचिन गोखले यांनी मला, ‘तू नोकरी वैगरेच्या भानगडीत न पडता अभिनय कर…’ असं सांगितलं होतं. अखेर माझी आवड मला जोपासता यावी यासाठी त्याचा करिअर म्हणून विचार करण्याचा निर्णय घेतला. मग सचिनगोखलेंच्या ओळखीने प्रसाद ओक आणि पुष्कर श्रोत्री दिग्दर्शित ‘हाय काय, नाय काय…’ या चित्रपटासाठी सहाय्यकदिग्दर्शक म्हणून काम करण्याची संधी मिळाली. माझ्या या पहिल्या कामापासून मी अनेक तांत्रिक आणि क्षेत्राशी समंधितअनेक गोष्टी शिकण्यास सुरुवात केली. काम संपल्यानंतर प्रसाद सरांनी मला पाच हजार रुपये दिले. खरतरं मी नवखाअसल्यामुळे मला पैसे नाहीचं मिळणार हे डोक्यात ठेऊनच काम करायला सुरुवात केली होती. पैशापेक्षा मला काममिळालं आणि नवं शिकता येणारं असल्याचं सुख त्यावेळी डोक्यात पक्क बसलं होतं. त्यामुळे सचिन गोखले, प्रसाद ओकआणि पुष्कर श्रोत्री ही माणसं माझ्या करिअरची सुरुवात होण्यासाठी महत्त्वाची ठरली. त्यानंतर याचं शुटींग दरम्यान मंदारदेवस्थळी यांच्याशी ओळख झाली. त्यानंतर त्यांच्या एका चित्रपटासाठी सहाय्यक दिग्दर्शक म्हणून मी काम केलं. त्यानंतर आमचं नातं अधिक घट्ट झालं. मग त्यांच्याच ‘मायलेक’ या मालिकेसाठी शेड्युलर, सहाय्यक दिग्दर्शक म्हणूनकाम करतं असताना मला त्यांनी त्याचं मालिकेत अभिनय करण्याचीही संधी दिली. त्यातून माझं टीव्हीवर पदार्पण झालंअसं म्हणता येईल. त्यानंतर हळूहळू काम मिळत गेली. ‘तुम्ही चांगले असला आणि तुमच्या कामाशी प्रामाणिक असाल, तर काम मिळतात. मग तुम्ही कोणत्याही गोष्टीने सुरुवात केलेली असेना.’ या मताचा मी आहे. माझ्या बाबतीतही तसचंघडलं. मग ‘राजा शिव छत्रपती’ मालिकेत ‘बाळाजी पंत’ साकारण्याची संधी मला मिळाली. त्यानंतर आजवर विविधकाम करण्याचा प्रयत्न करतोय.
‘मनिष’ माझी ओळख बनली…
नाटकांमध्ये मी फार कमी काम केलं असलं, मला चित्रपट आणि मालिकांमध्ये काम करायला आवडतं. परंतु मीनाटकांमध्ये काम करण्यात अधिक रमतो असं मला वाटतं. नाटकाची प्रोसेस आणि त्याचा भाग व्हायला मला फारआवडतं. ‘मांडला दोन घडींचा डाव’ या मालिकेत मी साकारलेली वकिलाची भूमिका मला खूप आवडली होती. अभिनयाला सुरुवात केल्यानंतर दहा-बारा मालिकांमध्ये काम केलं होतं. परंतु ‘होणारं सून…’हीच माझी पहिली मालिकाआहे, असं अनेकांना वाटतं. पण ‘होणारं सून…’मधील माझ्या मनिष या पात्राने मला खरी ओळख दिली. मला मनिषच्याभूमिकेसाठी विचारण्यात आलं यावेळी या भूमिकेबद्दल मला फारशी शाश्वती नव्हती. हिरोईनच्या मित्राचा रोल म्हणजेथोड्या दिवसात संपणार असं मला वाटलं होतं. पण, सुदैवाने असं झालं नाही. ती मालिका संपे पर्यंत ती भूमिका जिवंतराहिली आणि मी मनिष म्हणून नावारूपास आलो आणि प्रेक्षकांच्या पसंतीस उतरलो. त्यानंतर ‘माझ्या नवऱ्याची बायको’ मालिकेतही मी काम करतोय. मग मालिका आणि चित्रपटांतून काम करायला सुरुवात झाली. अनेक सहाय्यकव्यक्तिरेखा केल्या पण मनिषच्या रूपातील माझं काम अजूनही प्रेक्षकांच्या लक्षात आहे. ‘तानी’ चित्रपटात महत्त्वपूर्णभूमिका साकारली असली तरी चित्रपटामधून म्हणावं तसं यश मिळतं नव्हतं.
हे इंडस्ट्रीमधील गॉड-फादर
अनेक नवख्या कलाकारांच्या बाबतीत बोलायचं झाल्यास, त्यांच्या कुटुंबातील मोठी नावं फार काळ इंडस्ट्रीमध्ये कार्यकरअसल्यामुळे त्यांच्या या क्षेत्रात अगदी सहज काम मिळत. पण ते स्वतःला सिद्ध करण्यास असमर्थ ठरतात. या उलट, कोणीही पाठीशी नसताना, एका चित्रपटामुळे एका रात्रीत, एक नवखा मुलगा स्टार होऊ शकतो. त्यामुळे गॉड-फादरअसण्यापेक्षा तुमचा स्वतःवर विश्वास असणं गरजेचं असतं. मेहनत करण्याची तयारी आणि नशीब हे माझ्या यशामागीलआणि मला काम मिळण्यामागचे माझे गॉड-फादर आहेत असं माझ स्पष्ट मत आहे.
‘सचिन’ने साकारला ‘द सचिन’
मराठी मालिका आणि चित्रपटांत काम करताना म्हणावं तसं यश मिळतं नव्हतं. एके दिवशी ‘सिटी ऑफ ड्रीम्स’ यावेबसिरीजच्या ऑडिशनसाठी फोन आला. माझं कास्टिंगही झालं. पण काही कारणास्तव एक दिवसाच्या शूटनंतर माझीभूमिका वगळण्याचा निर्णय घेण्यात आला आणि माझं ते काम थांबलं. मग काही दिवसांनी मला त्यांच्याकडून ‘झोयाफॅक्टर’ या हिंदी चित्रपटातील रोलच्या ऑडिशनसाठी विचारण्यात आलं. ऑडिशन झालं, पण मला कोणती भूमिकासाकारायची आहे याचा काहीचं अंदाज नव्हता. इंडियन क्रिकेट टीम मधील एका सिनिअर प्लेअरचा रोल तू करणारंएवढचं मला सांगण्यात आलं होतं. लुक टेस्टला गेल्यावर मला केस कर्ल्स (कुरळे) करावे लागणार असल्याचं सांगण्यातआलं. त्यानंतर मला हा लुक सचिन तेंडूलकर यांच्याशी साम्य साधणारा असावा असं लक्षात आलं. आणि क्रिकेट बेस्ड याफिल्म मध्ये मला ‘द सचिन तेंडूलकर’ साकारण्याची संधी मिळाली. मग तयारी करता त्यांच्या विविध व्हिडीओ पाहण्याससुरुवात केली. क्रिकेट टेक्निक्स शिकलो. ते ग्राउंडवर येताना कसे येतात? त्यांचा ग्राउंडवरील वावर कसा असतो? याआणि अशा अनेक बारकाव्यांचा अभ्यास केला. तिकडे काम करण्याचा अनुभव भारी होता. फायनल मॅचच्या सिक्वेन्सचंशुटींग सुरु होत. त्या शुटींगसाठी आलेल्या अनेक कॅमेरामॅननी सचिन(तेंडूलकर) सरांच्या अनेक मॅचचं त्यांच्या कॅमेऱ्यातूनटिपल्या होत्या. शुटींग संपल्यानंतर त्यांच्यातील दोन कॅमेरामॅननी माझ्या कामाचं भरभरून कौतुक केलंचं. शिवाय, मीबऱ्याच अंशी सचिन सरांसारखा दिसतो आणि शूटला मी तसाचं भासलो असं त्यांनी सांगितलं. सोबतच, जेव्हा कधी तेसचिन सरांना भेटतील तेव्हा ‘सचिन’ने खूप चांगला ‘सचिन’ साकारला असं त्यांना आवर्जून सांगणार असल्याचंही बोलूनदाखवलं. त्यामुळे हे चांगलं काम माझ्या नशिबी आलं यात धन्यता आहे.
मालिकेतही लीड रोल करायला आवडेल…
लवकरच साकार राऊत निर्मित आणि स्वप्नील देशमुख दिग्दर्शित ‘आयपीसी ३०७अ’ नावाच्या मराठी चित्रपटात प्रमुखभूमिका साकारतोय. मी आजवर साकारलेल्या अनेक भूमिकांपेक्षा माझी हि भूमिका अत्यंत वेगळी आणि माझ्यासाठीस्पेशल असणारं आहे. कारण ‘आयपीसी ३०७अ’च्या निमित्ताने माझा लीड रोल असणारा पहिला चित्रपट लवकरचप्रेक्षकांच्या भेटीला येणारं आहे. या चित्रपटात मी एक गँगस्टर साकारत आहे. सध्या चित्रपटाचं शुटींग सुरु आहे. याचित्रपटाचे दोन पोस्टरही सोशल मिडियावर पब्लिश करण्यात आले आहे. त्यातून माझा एकूण लुक कसा असेल याबद्दलप्रेक्षकांना अंदाज येईल. शिवाय मालिकेतही प्रमुख भूमिका करण्याची इच्छा आहे. त्यासाठीची धडपड आणि मेहनतकरण्याची तयारी आहे. मला मिळणार कोणतही काम डोक्यात ठेऊन किंवा ठरवून केल्याचं मला अजिबात आठवतं नाही. मुळात मी तसं करत नाही. विशेषतः मला निगेटिव्ह रोल किंवा ग्रे शेड असणारी भूमिका साकारायला आवडतात. ‘आयपीसी ३०७’ हे त्यातील एक उत्तम उदाहरणं म्हणता येईल. मला अनेक गोष्टी, वेगळ्या भूमिका साकारायलाआवडतात. आता योग्य भूमिका मिळण्याच्या प्रतिक्षेत आहे.
चाहत्याने दिली ‘सर्वोत्कृष्ट अभिनया’ची ट्रॉफी
‘राजा शिव छत्रपती’ मालिकेमधील माझं काम सुरु असताना मी अक्कलकोटला गेलो होतो. तिकडे एका काकांनी माझं ‘राजा….’मधील काम पाहिलं होतं आणि तेव्हा मी आयुष्यातील पहिला ऑटोग्राफ दिला होता. तेव्हा टेलिव्हिजनची ताकदकळली. माझी एक ख्रिस्ती फॅन आहे. आम्ही अजून भेटलो नाही. पण मागच्या वर्षी लग्न झालं तेव्हा तिने मला ‘स्वामीं’चीफ्रेम भेट म्हणून पाठवली. शिवाय, प्रसाद वापकार नावाचा माझा एक चाहता आहे. मला तो ‘दादा’ म्हणतो. हल्लीचआम्ही भेटलो होतो. त्याने मला गिफ्ट दिलं आणि ते घरी गेल्यावर उघडण्यास सांगितलं. घरी येऊन मी ते गिफ्ट उघडल्यानंतर त्यात ‘सर्वोत्कृष्ट अभिनेता’ असं लिहिलेली ट्रॉफी होती. माझ्या एवढ्या वर्षांच्या कामात मला ‘”माझ्या नवऱ्याची बायको”…’मधील माझ्या भूमिकेसाठी एकदा नामांकन मिळालं होतं. आमच्या भेटीआधी, मला यंदाही नामांकन, न मिळाल्यामुळे त्याला वाईट वाटत असल्याचं, प्रसादने सांगितलं होत. त्यानंतर भेट झाली आणि माझ्या आयुष्यातीलसगळ्यात मोठं अवॉर्ड मिळाल्याचं सुख मिळालं. माझ्या मेहनतीला मिळालेली हि डायरेक्ट पोचपावती आहे.
हे मला खुपतं…
आपल्याकडे इंडस्ट्रीमधील काही गोष्टी नक्की मला खुपतात. पहिली गोष्ट म्हणजे आपल्याकडे कलाकारांना एक्सप्लोरकरण्याची क्षमताच नाही असं वाटतं. एखादा कलाकार असा दिसतो किंवा त्याने अशा भूमिका आधी साकारलेल्याअसल्यामुळे त्याचं त्या पद्धतीच्या भूमिकांव्यतिरिक्त वेगळं काम दिलं जात नाही. एखादा कलाकार वेगळा दिसू शकतो. वेगळ काम करण्याची क्षमता सगळ्यांमध्ये असते हे इंडस्ट्रीने मान्य करणं अत्यंत गरजेचं आहे असं मला वाटतं. अनेकदानवीन चेहरे हवेत असं सांगत त्याचं त्या लीड केलेल्या कलाकारांना लीड दिला जातो. त्यामुळे इतर कलाकारांच्यासक्षमतेवर विश्वास ठेऊन त्यांना संधी मिळावी असं माझं मत आहे.
अभिनेता नसतो तर….
मी अभिनेता नसतो तर मी एक उत्तम ‘कुक’ बनलो असतो. आमच्या लहानपणी आई-बाबा ऑफिसला गेले कीकाहीनाकाही करून खाण्याची आमची चंगळ असायची. ती सवय वाढत गेली आणि आता माझा ‘सर्वम फुड्स’ म्हणूनब्रांड आहे. मी, माझी बायको आणि तिची आई आम्ही तिघं मिळून हा व्यवसाय सांभाळतो. त्यामुळे मला चवीनं खायलाआणि चवीचं खाऊ घालायची आवड उत्तम पद्धतीने जपतोय.
रॅपिड फायर
- सचिनचा फिटनेस फंडा
– जॉगिंग, शिवाय मनातून फ्रेश राहणं आणि काम करत राहणं मला आवडतं - इंडस्ट्रीमधील खूप चांगला मित्र
– संग्राम समेळ - सचिनची आवडती अभिनेत्री
-मुक्ता बर्वे - सचिनचा विक पॉइंट
– इमोशन्स (भावना) - सर्वाधिक वापरातील सोशलमिडिया ॲप
– फेसबुक, व्हॉटस्ॲप
मुलाखतकार : अजय जयश्री उभारे (प्लॅनेट मराठी)
http://www.planetmarathi.org
http://www.planetmarathimagazine.com
